Dziś już ostatni konkurs – niestety budżet nagród się wyczerpał Moi Mili ;)
Ale macie szansę jeszcze wziąć udział we wszystkich konkursach BookParty! Pamiętajcie, że każda z odsłon ma inną datę zakończenia (konkurs numer 1 kończy się już jutro!), dlatego warto posprawdzać i pobawić się jeszcze dziś :)
A na dziś przygotowałam full wypas nagrodę – także warto się pobawić o jej wygranie.
Ciekawi?
Zapraszam!
Kategoria #7 – LITERAT
Regulamin BookParty:
- Organizatorem zabawo-party jestem ja – Marcela Pomper, właścicielka bloga mirror-of--soul.blogspot.com.
- Fundatorem nagrody jest Wydawnictwo Feeria, któremu serdecznie dziękuję.
- Konkurs rozpoczyna się od dziś, czyli 8 lutego 2015 r. i trwa do 20 lutego 2014 r. do północy. A wyniki pojawią po zakończeniu całej zabawy BookParty.
- W konkursie mogą wziąć udział wyłącznie osoby zamieszkałe lub mające adres na terenie Polski – nie ma możliwości wysyłki nagród za granicę.
- Nagrodą w konkursie jest zestaw 3 tomów Wodospadów Cienia – „Urodzona o północy”, „Przebudzona o świcie” i „Zabrana o zmierzchu” autorstwa C.C. Hunter.
- Zwycięzca będzie jeden, który zostanie wybrany przeze mnie.
- Jedna osoba może tylko raz udzielić odpowiedzi na zadanie konkursowe, które podane jest poniżej.
- Wraz z fundatorem nie odpowiadam za zgubienie przesyłki przez Pocztę Polską.
- Uwagi ogólne:
Całe BookParty trwa od 2-20 lutego 2015. Jest podzielone na odrębne kategorie z przystosowalnymi do nich zadaniami, z których każda kategoria trwa wyznaczony czas. Wyniki pojawią się w jednym poście podsumowującym całą zabawę. Każdy może wziąć udział w każdej z odsłon. Zabawa i jej odsłony nie musi pojawiać się tylko na blogu. - Zastrzegam sobie prawo zmiany regulaminu.
- Gdyby coś było niejasne – piszcie a rozwieje Wasze problemy ;)
- Aby wziąć udział w konkursie należy w komentarzu:
- zgłosić się przez standardowe "Zgłaszam się, Muszę mieć, Umrę jak nie dostanę" lub co wam tam przyjdzie do głowy.
- napisać swojego meila, bym mogła się potem skontaktować w celu poinformowania i otrzymania adresu do wysyłki
- odpowiedzieć na pytanie konkursowe:
Wasze zadanie brzmi tak: Wyobraź sobie, że jesteś autorem książki i właśnie wymyślasz głównego bohatera swej powieści. W głowie już masz obraz, ale musisz go teraz odpowiednio dopasować...
Czyli po prostu musicie opisać mnie (Mirror of soul/Marcelę) jako jakąś postać powieści.
W Waszej odpowiedzi musi być zawarte: kim jestem (istotą nadnaturalną, istotą wymyśloną przez Was itp – z racji tego, że aktualnie jestem człowiekiem w fikcji nim być nie mogę), jaki to typ powieści, jak wyglądam, jaki mam charakter, czy mam jakieś znaki szczególne/umiejętności, cele istnienia... i co Wam tam do głowy przyjdzie!
Możecie naprawdę wymyślać i pokazać swą kreatywność (serio jak będę trollem czy ogrem to się nie obrażę xD). Dla mnie liczyć się będzie: czy postać do mnie pasuje, czy jakoś się w niej rozpoznaje i czy odnalazłabym się bez problemu, gdybym nią była. Aaaa no i pomysłowość też będzie brana pod uwagę! Do dzieła!
- Dodatkowo można (ale nie trzeba) umieścić baner konkursu na blogu/facebooku, dołączyć do grona obserwatorów, fanów – ale nie wymagam tego :)
Baner konkursowy:
Wzór zgłoszenia:
Zgłaszam się!/Biorę udział itepe...
e-mail:
Odpowiedź na pytanie konkursowe:
Bezpośrednie linki do każdej z odsłon:
#1 Marzyciel | #2 Muzyk | #3 Aktorka | #4 Leń | #5 Artysta | #6 Podróżnik | #7 Literat
To kto chce się jeszcze bawić?
Dajcie czadu kochani! Niech polecą iskry, niech mosty się walą, byleby zabawa była!
Dajcie czadu kochani! Niech polecą iskry, niech mosty się walą, byleby zabawa była!
Zgłaszam się ochoczo!
OdpowiedzUsuńE-mail: anita.turska@interia.pl
Odpowiedź:
Masz na imię Marcela, ale zdecydowanie wolisz, gdy woła się do ciebie Mar.
Właściwie nie wiesz, ile masz lat, bo już dawno zapomniałaś, którego dnia się urodziłaś, ale zgadujesz, że nie więcej niż 19.
Jesteś szczególna, jedyna w swoim rodzaju Zmiennokształtna, która może na zawsze pozostać w wybranej przez siebie postaci.
Twoja ulubiona wersja wyglądu to kot. Mały, szarawy, z dużym oczami, które wyglądają jakby znały sekrety wszystkich ludzi dookoła. Twoje futro jest zawsze puszyste i pachnące, bo lubisz o siebie dbać, przecież jesteś kobietą! Chodzisz swoimi drogami, łamiąc wszystkie zasady. Nigdy nie interesowało cię ludzkie prawo.
Trudno określić twój dokładny odcień. Wszystko zależy od nastroju.
Jesteś uparta, ale i ambitna. Nie popełniasz błędów, bo to robią tylko osoby nieostrożne.
Masz tylko jeden znak szczególny, dzięki któremu rozpoznają cię ci, którzy chociaz trochę orientują się w świecie magii i czarów - jest to aura, jaka unosi się nad tobą dzień w dzień. Jest beznadziejnie czerwona, o wiele zbyt szkarłtna. Nikt nigdy nie pomyli cię z inną Zmiennokształtną. Jeszcze nie wiesz czy to dar, czu raczej przekleństwo.
biorę udział! :D
OdpowiedzUsuńe-mail: nati16091999@gmail.com
Mirror jesteś jedynym w swoim rodzaju wampirem, ale nie takim zwykłym! O nie! Wampirem o nadprzyrodzonej mocy. W to stworzenie zmieniasz się tylko w nocy, ponieważ nie lubisz jej przesypać. Sen jest dla słabeuszy, prawda? Za dnia jesteś... człowiekiem. Twoje życie toczy się normalnie... ale nie po zmroku. Kiedy słońce zachodzi, a księżyc widnienie na niebie Ty zaczynasz prawdziwie żyć. Robisz to, co ci się podoba. Nie znasz ograniczeń. Imprezujesz, poznajesz nowe przyjaźnie, ale nie zapominasz o twoich ukochanych książkach! Zawsze jedną masz w swojej torebce/plecaku. Z tego wynika, że jesteś typem zabawowiczki, ale nie zapominasz o swoich przekonaniach i o tym co dla ciebie ważne. Jednak ludzie rozpoznają Cię po uprzejmości, zawsze widniejącym na twojej twarzy uśmiechu i otwartości. Nie lubisz kłótni, a jeśli się w jakieś wpakujesz to zawsze starasz się jakoś załagodzić sytuację. Jednak każdy ma swoje wady. Czasami podejmujesz zbyt pochopne decyzje, za co musisz płacić wysoką cenę. Na szczęście zawsze wychodzisz z tego cało. Jako wampir odznaczasz się nadprzyrodzoną pięknością. Twoje włosy sięgają po pas. Są czarne i złociste, co często kusi mężczyzn. Jednak ty zawsze ich spławiasz. Dlaczego? Bo masz już swojego wybranka, który jednak traktuje cię tylko jak przyjaciółkę. Spoglądając w Twoje oczy można zobaczyć w nich własną duszę, ponieważ źrenicę są czarne jak smoła, a w środku znajdują się trzy srebrne punkty, które są oznaką przynależności do mirrorowatych. Smukłe i wysportowane ciało pomaga Ci w szybkich biegach na obcasach, a także w samoobronie. Jak każdy z nas, masz swoje znaki szczególne. Twoimi są nie tylko specyficzny wygląd i charakter jak na wampira, ale Twój sposób ubierania się. Twoją szyję zawsze zdobi naszyjnik w kształcie małej obrączki. Podarował ci go twój wybranek. Wokół oczu zawsze nosisz czarną maskę, żeby nikt nigdy nie mógł rozpoznać Twojej tożsamości. To są twoje znaki szczególne, a także małe znamię na ramieniu, w kształcie księżyca. Lubisz tajemniczość, dlatego nikt nie wie o Twojej wampirzej działalności. Twoim celem życiowym staje się zawładnięcie światem wampirów. Bardzo chciałbyś niby dowodzić, ale to nigdy się nie spełni – i Ty o tym wiesz. Dlatego stajesz się tylko tajemniczą wybawicielką bezbronnych. Nie możesz znieść tego, że ludzi krzywdzą siebie nawzajem, więc pomagasz tym najuboższym i tym w potrzebie. Zostałaś super bohaterką, której nikt nie zna. Nigdy nie przebywasz w jednym miejscu za długo. Dzięki swym zdolnością kamuflującym jesteś w stanie zniknąć w ciągu minuty. Masz też inne zdolności. Potrafisz np. złamać najtrudniejsze szyfry. Łato ufasz, co czasami nie wychodzi na dobre. Jednak to pomaga Ci zdobywać nowe doświadczenie. Bardzo chciałabyś umieć czarować, ale halo to nie bajka! Więc lepiej otwórz oczy. Wampiry nie potrafią czarować... to tylko umieją czarodzieje. Masz wspaniałych przyjaciół. Tylko oni wiedzą o tobie prawdę. Cenisz ich bardziej niż własne życie, dlatego często je dla nich poświęcasz. Twoje motto to: ,,żyje się tylko raz!'' Ty swoje życie przeżyjesz raz... tylko, że wampiry żyją wiecznie.
Wezmę udział, a co! Tym bardziej, że świetnie się przy tym bawiłam, a gra jest warta świeczki. :D Chciałam się trochę bardziej rozpisać, ale chyba dostałabyś wtedy oddzielną książkę. :D
OdpowiedzUsuńMartynasp4@op.pl
Niewiele osób wie cokolwiek o Tobie, a większość z nich uznaje Cię za legendę, mit. Nawet dla wampirów i innych odwiecznych postaci jesteś zagadką. Możliwe nawet, że żyjesz dłużej od nich wszystkich. W zależności od rejonów świata nosisz różne nazwy, chociaż Twoją ulubioną jest Kumiho. Wyglądem przypominasz lisa, ale nie takiego zwyczajnego! Masz bowiem dziewięć ogonów, które w świetle księżyca mienią się wszystkimi odcieniami czerwieni. Ale niech puszyste futerko nikogo nie zwiedzie! Duch taki jak Ty musi polować. Teraz starasz się ograniczyć do zwierząt, ale kilka stuleci temu ludzie, a właściwie ich wątroby i serca były Twoim ulubionym smakołykiem. Chociaż jest Was wielu, od dawna nie widziałaś nikogo podobnego, przez co czujesz się czasami samotna. Prawie przyzwyczaiłaś się do życia wśród natury i zwierząt, ale pustka w sercu zmusiła Cię do wyjścia z ukrycia. Postanowiłaś znowu się zbliżyć do jakiegoś człowieka! Dawno nie próbowałaś ściągnąć lisiej skóry i wcielić się w ludzką postać. W sumie po co, skoro nie mogłabyś pozostać w niej długo? Ale... chyba jest sposób. Kiedyś słyszałaś kilka opowieści o Kumiho, które zmieniły się w człowieka. Jednak w każdej potrzebna jest do tego inna istota ludzka, która według pierwszego sposobu musiałaby nosić w swoim ciele przez sto dni Twoje nasienie - łzę, która odbiera życie człowiekowi, ale Duchy nie przejmują się ludzkim życiem, więc to nie byłoby dla Ciebie trudne gdyby nie pewien haczyk. W tym okresie nie mogłabyś zabijać, co jest kłopotliwe ze względu na Twoją naturę. Podobno w tym czasie Kumiho zostaje pozbawiany ogonów, jeden po drugim, a towarzyszący temu ból jest nie do wytrzymania. Jednak w porównaniu z drugim sposobem, który wymaga prawdziwej miłości, ten wydaje się dziecinnie prosty. Czy warto? No jasne! Tylko spójrz na siebie! Każdy Kumiho w ludzkim ciele powaliłby wyglądem nie jednego celebrytę i tylko te płomiennorude włosy mogłyby świadczyć o Twoim pochodzeniu. No i oczy, one zawsze pozostają takie same. Ich zielony kolor z brązowymi plamkami przywodzi na myśl korę drzewa porośniętą świeżym mchem. Nie jesteś szczególnie wysoka, a jednak Twoje wysportowane nogi przyciągają liczne spojrzenia płci przeciwnej. Tym bardziej, że uwielbiasz chodzić w czarnych, skórzanych spodniach. Myślę, że odnalazłabyś się w tym życiu. Jesteś inteligentna, w końcu żyjesz od wieków i chociaż lubisz płatać figle umiesz być troskliwym rudzielcem. A więc do dzieła! No ale.. gdyby trzeba było spełnić dwa warunki by zostać człowiekiem, a Ty zakochałabyś się w kimś, kto nosi wysysającą życie łzę? Czy umiałabyś się poświęcić dla ukochanego? Tego już ode mnie się nie dowiesz. Musisz sama sobie odpowiedzieć! ;)
ta wyobraźnia aż łka o wolność
OdpowiedzUsuńangelika1000@op.pl
Głosy w mojej głowie jednogłośnie stwierdziły, iż aż ponieważ jedną postacią nie mogłabyś być. Dlatego jesteś pierwszym (najważniejszym, takie wyróżnienie!) zombie-magiem, który dzięki swoich nieprawdopodobnych magicznych zdolnościach zachował swój rozum, ale jednocześnie... oszalał.
Cóż, nie ma szaleństwa, nie ma zabawy.
W blisko nieskoordynowanej powieści pełnisz chwalebną funkcję prowadzenia armii bezmózgich zombiaków, który na nieszczęście wszechświata zapomnieli, jak się czyta. A że to grzech śmiertelny i ich dusze mogą ulec zniszczeniu (pal licho, że dawno ich nie ma; twoja ważniejsza), ty pokazujesz im światłą drogę literatury, wyznaczając must have i must wyrzucić do pieca, pogrzać cmentarz.
Mówią, żeś niezrównoważona. Biblioteki płoną stosami. A... nie. To książki, zazwyczaj. Ich autorom każesz wówczas tańczyć dookoła. Zwłaszcza jak spóźniają się z drugą częścią trylogii.
Miotasz czasami zbyt gwałtownymi iskrami i ten biedny, dobrze piszący twórca pada jak długi. NIESTETY nie możesz zabijać... nikogo by na świecie nie było. Dlatego też trafieni ożywczą wspaniałością magii, zamieniają się w bezmózgie kreatury, które zasilają twoją aremkę.
Uwielbiam podróżować. Nie lubisz jednak wystosunkowywać nudzących listów do głów państw. Wolisz pozwalać swoim potworkom urywać głowy prezydentom, premierom i innym takim. Wtedy zasiadasz wygodnie na krześle władcy i patrzysz na kraj swoimi wszechwiedzącymi oczami, w których skaczą małe diabełki. Włosy oczywiście wyglądają fenomenalnie w podwójnie gęstych lokach, które za nic w świecie nie chcą się ugłaskać. Ubierasz się w jasne, ciepłe kolory. Trza się wyróżniać na tle szarawej masy, no. Tak mi mówili. Chociaż za dobrze nie skończyłam, siedząc na krześle i prowadząc nolifowy styl życia.
Nie niszczysz innych kultur. Zabierasz do niewoli tych wybitnych i każesz im pisać najlepiej jak umieją. Jeżeli nie dali rady - ich mózgi posłużą jako uczta dla zombiaków. Nie ma zmiłuj się, zwłaszcza, że proponujesz stworzyć świątynie i małe poleis dla siebie i swoich zaufanych przyjaciół.
W końcu ci się udaje. I masz swoje miejsce i duszę zachowaną, bo rozdajesz im książki co niedziela-północ. Zombiaki czytają, ty masz armię swoich pisarzy, cud, miód.... Marcela :D
*cztery razy kasowało mi się coś... myślałam, że umrę :D*
Zgłaszam się :)
OdpowiedzUsuńmail: aniakara.panikara@gmail.com
odp.:
Po krótkiej, jednoosobowej burzy mózgów wpadł mi do głowy obraz panny o czarnych włosach, ciemnych oczach i mnóstwem... futra. Futrzaste kulki masz wszędzie, ale nie gęsto rozmieszczone. No bo jak inaczej wytłumaczyć przydomek 'pomper'? Generalnie żyjesz w lesie, jednak jako człekokształtna istota nie możesz odmówić sobie wypraw do chwilowo niezamieszkanych domostw lub księgarni. Mieszkasz we wnętrzu obszernego baobabu, w którym często gościsz wędrowców w trakcie przymusowej zmiany otoczenia. Wszyscy wiedzą, że z nowo znalezionym przedmiotem należy się udać do Ciebie- Twoja opinia zazwyczaj pokrywa się z innymi. Lubisz ryzyko, czy chodzi o przestawienie mebla, czy stoczenie boju z napatoczonym pytonem. Teoretycznie nie masz jakichś wielkich i nadzwyczajnych zdolności, choć masz bardzo dobrze rozwinięte mięśnie udowe i zmysł węchu. Nie lubisz, gdy ktoś przechwala się swoimi dokonaniami, jednak mimowolnie zdarza Ci się robić to samo. Kochasz identyfikować się z bohaterami ulubionych powieści, odgrywasz ulubione momenty i nie cierpisz, gdy ktoś nie rozumie Twoich zamiłowań. Kiedyś nawiązałaś kilka znajomości, z nikim innym nie tworzysz głębszych relacji.
Zarys postaci, w końcu nie miałam pisać opowiadania? :D
Z wielką chęcią, zgłaszam się :D
OdpowiedzUsuńE-mail: olaprodziewicz@gmail.com
Odpowiedź na pytanie konkursowe:
Z góry zaznaczam, to jest fantastyczna powieść przygodowa.
Jesteś, jako Mirror of soul, dość intrygującą i ciekawą osobą, nie zawsze miłą, ale zawsze dostajesz to czego chcesz. Jesteś czarownicą – umiesz więc czarować, bibliotekarką – co potwierdza, że umiesz czytać, i złodziejką książek – jesteś więc inteligentna i sprytna - w końcu jeszcze cię nie złapali. Ale oczywiście poszukują cię wszyscy rycerzy glidii oraz ci którzy chcą zdobyć nagrodę za twoją głowę - około 20 000 sztuk złota. W swoim życiu zabiłaś paru magów, złych swoją drogą, ale dość ważnych i potężnych, by reszta zaczęła się ciebie obawiać, stworzyła radę magów, rządzących królestwem oraz uczyniła cię wrogiem publicznym numer jeden. Nie martw się jednak nie jesteś złą osobą… Twoim celem istnienia w końcu jest zniszczyć radę magów, zgromadzić wszystkie książki z twojej listy oraz oczywiście przeczytać jak najwięcej tych książek.
Przez wiosnę, lato i jesień mieszkasz w swojej bibliotece (i domu jednocześnie) znajduję się ona w środku niedostępnej przez zimę góry i jest ogrodzona przez ciebie magiczną barierą, dzięki której do środka mogą się dostać tylko poszukiwacze, mający czyste intencje, próbujący odnaleźć prawdę o sobie. Takim osobom, pomagasz, ale również tylko i wyłącznie gdy udowodnią, że są tego warci. Muszą zdać test – znaleźć jedną z książek które chcesz mieć w swojej kolekcji i przynieść ci ją. Jeśli tego dokonają, jako Mirror of soul, pomagasz im poznać prawdę o sobie, książki mają w tym swój udział. Nie jesteś samotna tym też nie trzeba się przejmować, masz trójkę przyjaciół, a Wielka Przepowiednia,(tak Rick Riordan) usłyszałaś ją od Wyroczni,(co stanowi oddzielną historię) podczas jednej z twoich zimowych wypraw (o tym trochę potem), mówi, że podczas najbliższych trzech lat dołączą do was jeszcze dwie osoby, a wraz z nimi pokonacie radę magów i zniszczycie glidię.
Zimą, natomiast wyruszasz sama, poszukiwać nowych książek oraz tych dwóch tajemniczych osób, które masz poznać w intrygujących okolicznościach.
Jako czarownica umiesz zmieniać swój wygląd, jednak twoim ulubionym wcieleniem, jest zwyczajnie wyglądająca nastolatka z ciemno rudymi, kręconymi włosami, średniej długości i ciemno brązowymi oczami.
Trochę się rozpisałam, ale tak nagle zstąpiła na mnie wena :)
Tak w ramach dodatkowej informacji dodam, że to trylogia.
Pierwsza część opowiada o tobie, twoich podróżach, szukanie książek, magii, radzie magów…
Druga część opowiada o tym jak dołącza do was dwójka tajemniczych przyjaciół (coś mi podpowiada, że to półbogowie – herosi).
Trzecia część, jest głównie o zniszczeniu rady magów i ma bardzo zaskakujące zakończeni.
No, to już koniec, mam nadzieję, że ci się podobało :) .
Zglaszam się z pewnymi obawami (bo nie mam talentu pisarskiego!) do konkursu. dorota2603k@o2.pl
OdpowiedzUsuńOstatnio wśród młodych bardzo popularne są książki z zakresu SF czy też fantasy. Ja też nie potrafię się im oprzeć, „połknęłabym” każdą ilość.
Dlatego też moja książka byłaby też tego typu, fantasy, romans, miłość, nienawiść, seks, brutalność w jednym. Ale zastrzegam: ja nie mam talentu pisarskiego za grosz, za to cenię i podziwiam go u innych.
Krótko mówiąc, byłabyś nastoletnią wampirzycą o imieniu Cela (Twoje imię doskonale się nadaje do mego pomysłu na postać) mieszkającą w północnej Szkocji. Jednak jest to chwilowe miejsce pobytu, gdyż wampiry nie mogą przebywać dłużej w jednym miejscu. Ty zwiedziłaś już wiele krain – Twoim miejscem narodzenia była piastowska Polska.
Absolutnie nie anorektyczka – normalnych, ponętnych kształtów młoda ładna kobieta z dużymi radosnymi oczyma. Włosy długie rubinowe (bo kolor czerwony ma również krew – a taki kolor mają w mojej książce wszystkie wampiry) o zmieniającym się na wysokości kolorze (jak w termometrze - zależnie od stopnia zaspokojenia głodu).
Wzrost ok. 170 cm. Silna i szybka. Strój nie wyróżniający z otoczenia innych nastolatków – niewyszukany, bardziej sportowy.
Inteligentna, pełna temperamentu, odważna, spokojnie podchodząca do problemów (wręcz analitycznie), zawzięta, elokwentna, a można nawet powiedzieć, że z ciętym językiem. Nie afiszujesz się ze swoimi cechami, zdolnościami, gdyż boisz się, że ktoś mógłby odkryć Twoją prawdziwą naturę.
Twoim pokarmem nie jest krew, a książki. Owszem na początku swego istnienia uśmierciłaś wiele istnień ludzkich, lecz będąc typem wampira – wrażliwca, nie mogłaś znieść widoku gasnącego światła w oczach ofiar, rozpaczy bliskich, w szczególności ich dzieci…
W czasach arturiańskich jeden z magów – niedoszła Twoja ofiara – pomógł Ci zamienić energię pobieraną z krwi na energię czerpaną z książek. Od tego czasu Twoje ciało wchłania na zasadzie osmozy książkę za książką.
One wypełniają każdą komórkę Twego ciała. Jedna komórka to CELA dla jednej książki.
Jednak ich energia jest chwilowa – trwa dotąd dopóki Twój umysł nie zapamięta każdego zdania, potem potrzebujesz nowej. Doskonale wiesz, kiedy musisz znów się pożywić. Twoje włosy zmieniają kolor, przechodząc stopniowo od rubinu (przy skórze głowy) poprzez wszystkie odcienie czerwonego, bladego różu do bieli (na końcówkach). Gdy uzupełnisz zapas energii, znów są rubinowe na całej długości.
Przez wiele lat wchłaniając i adaptując mądrość książek, poznałaś wiedzę wszechstronną, którą wykorzystałaś do przetrwania – dzięki niej sprawiłaś iż światło nie robi Ci żadnej krzywdy. Wykorzystujesz ją także do czynienia dobra, aby odkupić lata czynionego zła. Robisz to jednak delikatnie, incognito, wszystko z zachowaniem własnego bezpieczeństwa. Przez lata, dzięki wiedzy zdobyłaś też olbrzymi majątek, jednak żyjesz na „normalnej stopie”.
Dodatkowo jak inne wampiry masz wyostrzony słuch i węch. Wiesz, kiedy zbliża się inny wampir, kiedy w zwykłych ludziach budzą się emocje, nawet jeśli ktoś ma kamienną twarz. Tu też można wspomnieć o twojej drugiej zdolności: tak jak książki przechodzą przez skórę do Twego ciała, tak Ty możesz przechodzić przez ściany i mury. Owszem jesteś szybka, ale ta cecha nie raz uratowała Ci życie.
Twoja mądrość jest Twą zaletą, ale też przekleństwem. Między wampirami krążą o Tobie legendy i różne wampirze klany chcą Cię schwytać, aby zrobić z Ciebie niewolnika i zarazem broń przeciw innym. Wiedza to przecież potęga.
Pozdrawiam, Dorota
Oczywiście że sprawdzę swoje siły choć mam ciężki orzech do zgryzienia z tym zadaniem :D
OdpowiedzUsuńe-mail : izaziebax3@gmail.com
Marcelina ? Marcell ? Królowa ? A może władczyni ? Zwykła mieszkanka Zaginionego Lasu czy może prawdziwa wybranka ? W świecie pełnym magii każdy zna cię jako kogoś innego, jednak przede wszystkim jesteś wspaniałym władcą, jednak droga jaką przebyłaś nie była tak łatwa jak się niektórym wydaje. Urodziłaś się w elfickiej rodzinie - twoja matka wspaniała kobieta, zajmowała się leczeniem, jej zdolności były znane w całym królestwie, nie miała sobie równych. Jako elf była również bardzo błyskotliwa i piękna. Swojego ojca nigdy nie poznałaś, zginął podczas pierwszej wojny domowej pomiędzy dobrem a Złem. Miałaś dwie siostry, ty byłaś jednak najmłodszą z rodu. Z każdym rokiem twojego dorastania można było dostrzec twoją odrębność. Obie siostry miały długie jasne włosy, uwielbiały nosić jasne sukienki, spędzać czas w ogrodzie czy pomagać matce przy chorych. Ty - prawdziwa piękność - wysoka, z długimi kruczoczarnymi włosami, przypominającymi krucze pióra. Uwielbiałaś chodzić swoimi ścieżkami, podążałaś za głosem serca, niczego się nie bałaś. Uwielbiałaś spędzać czas nad książkami które zostawił po sobie twój ojciec. To właśnie w niech pierwszy raz natknęłaś się na magiczne formuły i rozpoczęłaś eksperymenty. Magia była jednak zakazana, mieszkańcy bali się jej tak samo jak nauki, bali się że doprowadzi to do kolejnej wojny. Ty jednak nie chciałaś się poddać. Wiedziałaś że pomogło by to w leczeniu chorych, w normalnym życiu. Tak dotarłaś do wielkiego maga, który ukrywał się daleko od wzroku innych - w górach. Zostałaś jego pierwszą od wieków uczennicą. - Uczennica czarnoksiężnika jak cie będą później nazywać. Byłaś bardzo wytrwała i ciekawa świata. Chciałaś uczyć się jak najwięcej, mimo porażek nie poddawałaś się. Czułaś się jednak źle okłamując najbliższych. Niestety doszło jednak do kolejnej wojny - zła wiedźma wysłała swoją armię okrutnych bestii z najciemniejszych stron świata aby obalić panującą królową. Nie mogłaś patrzeć na to bezczynnie. Bez zastanowienia zaciągnęłaś się do armii. Nie chciano jednak przyjąć kobiety - uważano że się nie nadajesz. Pomyślisz może teraz że się poddałaś ? O nie. Wsiadłaś na swojego ukochanego konia, ubrałaś płaszcz ze skór, schowałaś miecz i z powiewającymi na wietrze włosami rozpoczęłaś poszukiwania. Zebrałaś własną armię złożoną z dobrych bestii - wilków, zmiennokształtnych, ogrów, którzy ukrywali się w lasach. Odnalazłaś ukrywających się również magów, aby stanęli razem z tobą w obronie ukochanego domu i rodziny. Przybyłaś w ostatniej chwili. Walka była zacięta, wielu ludzi zginęło, jednak udało wam się pokonać Zło. Ludzie byli ci bardzo wdzięczni, zostałaś ogłoszona królową. Dzięki tobie magia znów mogła powrócić i nikt nie musiał się ukrywać. Przestałaś bać się nauki, sama zaczęłaś nauczać innych. Każdy zna cię jako kogoś innego. Zawsze jednak jesteś w pełni sobą.
Biorę to! Mam już miejsce na półce. :P
OdpowiedzUsuńelzbietaszaranek@interia.pl
Marcela "Loczek". Tak ją wszyscy nazywali. A to za sprawą jej gęstych, ciemnych i pięknych włosów. "To ta z ciemnymi lokami" - wołali ją tak nieznajomi. Aczkolwiek niewiele ludzi znało jej sekret. Panna "Loczek" kojarzona z przeróżnych bali charytatywnych, zawsze ubrana w przepiękną balową suknię (jej ulubiona to ta czarno-niebieska) z maską zakrywającą pół twarzy w tych samych odcieniach. Jej smukła sylwetka i wyraziste włosy chowały to co było dla niej najistotniejsze. Mianowicie Marcela, jako bohaterka książki fantasy z elementem kryminalnym kryje pewien sekret. Za pomocą hipnotyzującego spojrzenia, o barwie błękitu wychwytuje przestępców na balach. Wystarczy jedno spojrzenie i bandyta jest skazany na porażkę. Dzięki swoim zdolnością hipnotyzującym wabi facetów i wymierza im karę. Zemsta i egzekucja. A robi to wszystko dlatego, że kiedyś straciła kogoś bliskiego... To taka forma pokuty i wymierzenia sprawiedliwości. :D Ale "Loczek" po to żyje, to jest jej główny cel egzystencji!
Ponadto Marcela jest buntowniczą postacią, która zawsze stawia na swoim. Nie daje się zwieźć obcym, nie ufa nikomu. Jest typem samotnika, który ufa tylko swoim instynktom i swojej inteligencji... :)
Bo się pogniewamy, jak nie dostaniemy :)
OdpowiedzUsuńola291998@wp.pl
Typ powieści? Fantasty z nutką romansu :) a pomysłodawca to oczywiście ja.
Kim jesteś? To pytanie zadajesz sobie od dłuższego czasu, ale trochę się wyjaśniło.
Co potrafisz? Sama jeszcze nie do końca wiesz, ale wciąż próbujesz odkryć pełnię swoich możliwości.
Dlaczego? Tu również są pewne niejasności, ale masz pewien trop.
Boisz się ciemności. Tego jesteś pewna. Zawsze nosisz przy sobie zestaw dwóch zapasowych latarek. Powód? Odgonić ciemność. Wszystko zaczęło się kilka lat temu, kiedy podczas okropnej burzy w twoim domu zabrakło prądu. Czułaś, że coś jest nie tak. Próbowałaś znaleźć jakaś świecę albo latarkę, ale nie udało ci się. Bałaś się. Burza zawsze cie przerażała, jednak tym razem ciemność i samotność spotęgowała twój strach. Siadłaś w kącie, skuliłaś się i zacisnęłaś mocno powieki, modląc się o wzbudzenie z koszmaru. Przed zapadnięciem w mrok poczułaś jeszcze zimny pocałunek… i zakończyło się.
Twoi rodzice wrócili w idealnym momencie, uratowali cię. „Może wydawać się to niemożliwe, ale jej serce przestało bić”, mówili lekarze, „nie wiemy jak to mogło się stać. ” Ale ty wiesz i tylko to się liczy.
Teraz jesteś w miarę normalna nastolatką, ale tylko z wyglądu. Widzisz istoty mroku, nie są przyjemne, to prawda, ale ty już się przyzwyczaiłaś. W pewnej części, jesteś jedną z nich, choć niestety jeszcze się z tym nie pogodziłaś, nie chcesz tego przyjąć do wiadomości i zapierasz się nogami przed prawdą.
Ciągle pamiętasz, jak przy pierwszych spotkaniach kuliłaś się, odcinając się od świata i wmawiając, że to tylko twoja wyobraźnia. Nie mogłaś na nie patrzeć, były zbyt przerażające. Później uciekałaś, udawałaś, że ich nie widzisz. Jednak znalazłaś punkt zwrotny i dzis z podniesiona głową wychodzi tym potworom naprzeciw, niszcząc ich jeden za drugim. Nie pozwalasz im skrzywdzić innych ludzi. Siejesz wśród nich postrach, wystarczy, ze podejdziesz i dotkniesz ich- to je wyniszcza. Masz dar, masz iskrę, jesteś Nosicielką. Teraz to one kryja się po kątach, nie ty. Przezwyciężyłaś swoją największą słabość, by wieczorem przemierzać ulice i niszczyć zło, które zagraża innym. Oto twój cel.
Jeśli chodzi o wygląd nie różnisz się niczym od pozostałych nastolatek. Masz ciemne włosy, zbyt kanciastą twarz jak na twój gust, lekko skośne błękitne oczy otoczone cienkimi rzęsami. Jesteś wysportowana, w końcu musisz być w dobrej kondycji, by biegać za cieniami. Nie podoba ci się jednak twój biust, który jest według ciebie jest stanowczo za mały i możesz uderzyć każdego chłopaka, który ci to powie, bo cóż, jesteś dośc impulsywną osobą. Co jeszcze można powiedzieć na temat twojego charakteru? Często najpierw działasz, potem myślisz, a jeśli widzisz, że ktoś jest poniżany albo zastraszany od razu ruszasz na pomoc. Nie potrafisz przejść obojętnie obok cierpiącego, co nie znaczy, że jesteś miła. Często się śmiejesz i masz suche poczucie humoru, ale to sarkazm i ironia są twoimi przyjaciółmi.
Znak szczególny? Kucyk (z włosów, nie taki prawdziwy) i czarne trampki, dzięki czemu istoty nadnaturalne mogą cię poznać, to jest twój znak rozpoznawczy. I może jeszcze czerwone włosy, które farbujesz raz w miesiącu tą samą farbą.
Zgłaszam się :)
OdpowiedzUsuńanita.piesiak@vp.pl
W moim wyobrażeniu jesteś najlepszą przyjaciółką głównej bohaterki w mojej opowieści. Masz na imię Miranda, lat 19 i mieszkasz niedaleko Los Angeles. Twój wygląd
- rude, ścięte na chłopaka włosy
- zielone oczy
- 170 wzrostu
Twoje cechy:
- jesteś odważna
- dbasz o swoich przyjaciół i jesteś im oddana
- podczas porwania przez pewną grupę, odważnie dajesz się zabrać za swoją przyjaciółkę
- jesteś jednak wrażliwa i nie lubisz gdy ktoś krzywdzi osobę, na której ci zależy
- jesteś pracowita, z chęcią pomagasz swojej mamie w prowadzeniu rodzinnego biznesu
I opis co się z tobą dzieje;
- mieszkasz w małym uroczym miasteczku wraz z kochającą rodziną( mamą i siostrą)
- prowadzisz klub taneczny w swoim mieście gdzie tańczy twoja najlepsza przyjaciółka Neko,
- cierpisz gdy dziewczyna musi wyprowadzić się do Polski ale non stop jesteś z nią w kontakcie
- jesteś świadkiem śmierci swej bliźniaczej siostry a potem oddajesz się w ręce porywaczy zamiast swojej przyjaciółki Emmy, która po tym fakcie też ginie
- w miejscu gdzie przetrzymują cię wraz z innymi porwanymi jesteś cicha ale można na ciebie liczyć
- nie dajesz się zmanipulować przez porywaczy i jesteś twarda
- cierpisz gdy zostaje porwana twoja przyjaciółka Neko
- czujesz chęć zemsty ale nie masz dość odwagi by zrobić cokolwiek
- w trakcie tortur wyrządzanych przez porywaczy jesteś dzielna i wytrwała
- gdy zachodzisz w ciążę, nie boisz się i chcesz chronić dziecko
- podczas akcji uwolnienia jesteś dzielną wojowniczką
- jesteś oparciem dla nowo poznanych przyjaciół i pod wpływem odważnej Neko starasz się jak najbardziej pomagać przy uwolnieniu
- uzyskując wolność jesteś wzorową kochającą matką
- stając się agentką stajesz się też bardziej pewna siebie i odważna
Typ powieści: kryminał z nutą romansu.
Nie ściągałam z poprzednich odpowiedzi. Sama napisałam tą opowieść i zdecydowałam, że umieszczę cię w ciele Mirandy.
Pozdrawiam :)