"Chłopcy 2. Bangarang" Jakub Ćwiek

Chłopcy 2. Bangarang


Autor: Jakub Ćwiek 
Seria: Chłopcy tom 2 
Wydawnictwo: SQN 
Data wydania: 28 sierpnia 2013
Gatunek: fantastyka






Opis:

Wrócili! Dzwoneczek i jej banda wyrośniętych, wiecznie niedojrzałych Chłopców po raz kolejny pokazują, że nie da się oddzielić dobrej zabawy od solidnych kłopotów. I nieważne, czy to klubowy Zjazd, motocyklowa wycieczka do pobliskiego miasta czy pozornie leniwe popołudnie w opuszczonym Lunaparku – każdy dzień to nowa przygoda, a na końcu czai się ta największa. I najbardziej przerażająca. Śmierć… 
Droga znowu wzywa, nie ma odwrotu ani chwili na oddech. Tylko co jeśli tym razem wiedzie wprost do znienawidzonej dorosłości?


Recenzja:

„Bangarang! 
Prosto pruj przez yin i yang. 
Oddaj swoje życie Drodze 
I pokochaj taki stan!”

Jakub Ćwiek jest jednym ze znanych w naszym kraju pisarzy. W swoim dorobku literackim ma już wiele powieści, ale nie osiada na laurach – wciąż stara się zaskoczyć fanów czymś nowym. W 2012 roku wydał pierwszy zbiór opowiadań o nietuzinkowych Chłopcach, którego trasa promocyjna przerodziła się w największy ewent czytelniczo-muzyczny – mowa tu oczywiście o Rock & Read Festival. Aktualnie pracuje nad kolejną częścią „Chłopców”, która ukaże się jeszcze w tym roku.
Pamiętacie (nie)dorosłych  mężczyzn odzianych w kurtki z rozbitym zegarem na plecach?Nie? Otóż to ci sami Chłopcy od Piotrusia Pana... Tyle, że czasy się zmieniły – Piotruś ich olał, a seksowna wróżka przejęła rolę lidera i ich Matki... Chłopcom zależy tylko na dobrej zabawie, przygodzie i wcale nie chcą dorosnąć. Ale... nastają nowe zmiany, do których trzeba się przystosować.
Dzwoneczek podejmuję wraz z Chłopcami decyzję - zero proszku już na zawsze. Oznacza to, zrezygnowanie z Skrótu i wrócenie na Drogę oraz koniec, z utrzymywania się na sprzedaży magicznego pyłu – za to postanawiają otworzyć Lunapark. Zmian dużo, jeszcze więcej załatwień a do tego coroczny Zjazd, na którym pojawiają się wszyscy Chłopcy z odległych zakątków świata. Niestety... niektórzy nie chcą się dostosować do nowego porządku. Co z tego wyniknie?

„-Wszyscy żyjemy na Drodze. Czasem robimy postoje, ale zwykle jesteśmy w ruchu, nie? Czy wy, czy ja... wszyscy. Każdy albo od czegoś ucieka, albo za czymś goni.”

Niedawno, bo w tym roku miałam przyjemność zapoznać się z pierwszym tomem

Ilustracja z książki

„Chłopców”. Książka bardzo mi się spodobała przez swą oryginalność, ciekawy pomysł połączenia mocnych klimatów z bajką dla dzieci o Panie (którą nawiasem bardzo lubię) oraz nietuzinkowych bohaterów. Czy kontynuacja wypadła jeszcze lepiej?

Po raz kolejny mamy możliwość wkroczyć w świat Dzwoneczka oraz Wiecznych Chłopców i przekroczyć próg tajemniczego opuszczonego Lunaparku – Nibylandii. Ale co niestety trzeba zauważyć – główny wątek fabuły kuleje i jest gdzieś z tyłu. W tej części mało się dowiecie o Panie, nie ma prawie nic, co by łączyło te dwie historie... Autor skupia się bardziej na przedstawieniu historii głównych bohaterów z przeszłości – jak to jeszcze byli małymi brzdącami pod opieką wróżki.
Z jednej strony ten zabieg jest ciekawy – w końcu możemy się dowiedzieć, co działo się wcześniej, przez co musieli przejść Chłopcy, czy jak potoczyła się ich dalsza opowieść. Z drugiej czytelnik jest zawiedziony, że nie otrzymał informacji o tym, co u licha rozdzieliło Pana z Chłopcami oraz ogólnie małego powiązania do powieści Pana Barriego. Ale coś za coś – dowiadujemy się czegoś nowego końcu.

„Bo przecież śmierć... 

- ...jest tylko kolejną przygodą – dopowiedział Kubuś. Wiele razy słyszał to już od Chłopców. 

- Największą z przygód – poprawiła Dzwoneczek.”

Oczywiście jak to już z Panem Ćwiekiem jest – ma swój własny styl pisania i się go trzyma. Jest więc mocny klimat, dużo (powiedziałabym nawet że w tej części aż za dużo) wulgaryzmów i obrzydliwości, ale do tego fani autora są przyzwyczajeni. W końcu to gang motocyklistów – tutaj trzeba się spodziewać właśnie tego, a nie potulnej grzeczności i pięknej mowy. Dlatego też powieść nie jest dla wszystkich – co trzeba podkreślić – w końcu nie każdy przepada za czymś takim. 

Ilustracja z książki

Powieść podzielona jest na pięć rozdziałów plus epilog, które – jak w tomie pierwszym – są odrębnymi opowieściami, łączącymi się w jedną historię, co jest bardzo fajnym pomysłem. W książce podobał mi się wymysł, jaki znaleźć można na końcu książki, ujęty słowem "Dodatki". Znajduje się tam wierszyk "Opowieść wigilijna", piosenka "Bangarang", którą niżej możecie posłuchać oraz wytłumaczenie zasad gry w Masę (pierwszy raz słyszałam tę nazwę w książce).
Najbardziej jednak przerzucając strony w oko rzucają się rysunki, które zostały wykonane przez Iwo Strzeleckiego. To atut tej powieści, który dodaje charakteru. Słyszałam opinie, że nie są to bazgroły – mnie jednak bardzo przypadły do gustu.

„Dzisiejsza elegancja to zdzira, która wpija się w dupę i nic tylko swędzi.”

Autor wprowadza do powieści nowych bohaterów – Paragona, Kościeja, Pablo, Castora... i wielu innych Chłopców, którzy postanowili opuścić Lunapark. Fabuła jednak nie jest już tak bardzo dynamiczna, jak w tomie pierwszym. Mimo rozrób i nowych postaci – mniej tu akcji. Dopiero koniec powieści – epilog – wbija czytelnika w fotel a potem wprawia w nader okropne myśli jak to autora zatłuc za taki perfidne zakończenie. Tutaj Panu Ćwiekowi udało się wszystkich nieźle zaskoczyć (i skłonić do morderczych myśli...) – ale podejrzewam, że właśnie o to mu chodziło. I gratuluję – udało się!

Książka nie jest dobra, ale nie tak świetna, jak tom pierwszy. Dla mnie momentami ciut się dłużyła – jakby autorowi zabrakło tej mocy w piórze. Po „Chłopcach” oczekiwałam w kontynuacji czegoś, co podwyższy poprzeczkę, a niestety ciut ciut obniżyła się w dół. Zabrakło mi również więcej humoru i żartów – w „Bangarang” jest ich znacznie mniej, co również mnie zawiodło.

Pozycja jest przyjemną lekturą, choć nie tak wybitną jak jedynka – miło się ją czyta. Z pewnością fani autora, jak i czytelnicy serii o niedojrzałych Chłopcach znajdą tutaj coś dla siebie. A książkę warto przeczytać, choćby dla epilogu, czy poznania historii bohaterów, jak i wielu innych plusów książki. Kto uwielbiał Piotrusia Pana w dzieciństwie – musi przeczytać wersję dla starszych – lektura obowiązkowa!
Także BANGARANG i czytamy!

Wyzwania: Czytam Fantastykę, Fantastyczna Polska

Recenzja została napisana dla portalu literatura.juventum.pl
Egzemplarz tej książki otrzymałam od literatura.juventum.pl

Chłopcy | Chłopcy 2: Bangarang | Chłopcy 3. Zguba | Chłopcy 4